άντανδρος

I

Αρχαία αιολική πόλη της Μικράς Ασίας, φημισμένη για τα ναυπηγεία και την ξυλεία της. Σύμφωνα με τη μυθολογία, την έχτισε ο Άνδρος, όταν έφυγε από το ομώνυμο νησί του Αιγαίου, ενώ κατά τον Ηρόδοτο ιδρυτές της ήταν Πελασγοί, που τους έδιωξαν αργότερα οι Αιολείς. Στην Ά. ο Αινείας ναυπήγησε στόλο, με τον οποίο έφυγε από τη Μικρά Ασία.

II

Όνομα ιστορικών προσώπων.

1. Μεσσήνιος στρατηγός (8ος αι. π.Χ.). Αρχηγός του ιππικού των Μεσσηνίων στη μάχη που έγινε κοντά στη μεσσηνιακή πόλη Χαράδρα το πρώτο έτος του Α’ Μεσσηνιακού πολέμου. Έλαβε επίσης μέρος και σε άλλες μάχες τα επόμενα τρία χρόνια και σκοτώθηκε σε μία από αυτές, προσπαθώντας να προστατεύσει τον Μεσσήνιο βασιλιά Ευφάη, που σκοτώθηκε επίσης στη μάχη αυτή.

2. Συρακούσιος στρατηγός και ιστορικός (4ος αι. π.Χ.). Αδελφός του τυράννου Αγαθοκλή. Διοικούσε τον στρατό των Συρακουσίων εναντίον των Βρεττίων ή Βρουττίων το 320 π.Χ., ενώ δέκα χρόνια αργότερα, κατά την εκστρατεία του Αγαθοκλή εναντίον της Καρχηδόνας, παρέμεινε στρατιωτικός διοικητής στις Συρακούσες. Το ιστορικό του έργο αναφέρεται στην περίοδο της τυραννίας του Αγαθοκλή.

* * *

ἄντανδρος, -ον (Α)

ο αντικαταστάτης.